Vanaf het eerste moment dat Sony de Alpha A9 aan de wereld toonde, was ik benieuwd hoe een mirrorless camera zich zou meten ten opzichte van mijn Canon 1D X Mark II. Bijna alle reacties die ik heb gelezen, gingen over de twintig foto’s per seconde die de Alpha A9 schiet. Ook was men onder de indruk van de snelheid van de autofocus. Ik beken maar gelijk: ik ben ontzettend gevoelig voor nieuwe gear en technologische vooruitgang. Dat maakt mij elke keer weer nieuwsgierig. Dus al weken, misschien wel maanden, zocht ik alles op over de A9 en hield ik alle reviews goed in de gaten. Ze waren lovend, maar er was één nadeel. Alle reviews waren toegespitst op sport, bruiloften en/of portretten. Deze facetten van fotografie vind ik leuk om te doen, maar het is niet waar ik mijn boterham mee verdien. Ik sta in donkere hallen en tenten om snel bewegende dj’s te fotograferen. Dus aan al die reviews heb ik weinig. Tijd om op onderzoek uit te gaan, hoe de A9 het zou doen op mijn werkplek. Dat onderzoek kwam op Defqon.1. Daar ging ik met de Sony Alpha A9 op pad, om te kijken wat hij kan en of hij zich staande kan houden naast mijn Canon 1D X Mark II.